به گزارش مجله خبری نگار، مجید محمدپور، امروز در نشستی خبری با بیان اینکه ۴۰ درصد از ظرفیت ساخت اعضای انجمن خالی است، اظهار کرد: بهمنظور تکمیل ظرفیت ساخت داخل در صنعت نفت جلساتی با مدیران دولت سیزدهم داشتیم و قرار شده تا توفیقاتی حاصل شود.
وی با بیان اینکه اکنون ۸۵ درصد از تجهیزات نفت، گاز و پتروشیمی در داخل کشور وجود دارد، گفت: با وجود کرونا و تحریمها، هزینههای زیادی به سازندگان تجهیزات صنعت نفت تحمیل شد، همین مساله باعث شده حال اعضا خوب نباشد، اما نا امید نیستیم.
رییس هیات مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران با بیان اینکه مسئله دیگر ما، پرداخت مطالبات است که انتظار میرود از سوی کارفرمایان دولتی پرداختها صورت گیرد، اظهار کرد: انتظار ما این است در مناقصات همان رفتاری را که با شرکتهای خارجی دارند با ما نیز داشته باشند. دغدغه بعدی ما نیز این است که در مناطق آزاد اجازه داده نشود که بدون طی مسیر ثبت سفارش، تجهیزات وارد شود.
محمدپور با بیان اینکه سیاست ساخت ۱۰ گروه کالا ساخت داخل در صنعت نفت ادامه دارد، گفت: ۱۰ قلم کالایی دیگر نیز تعریف شده و اکنون کاتالیستها، توربین و کمپرسور در کشور در قالب ۱۰ گروه کالایی ساخته شده است.
وی درباره مشکلات موجود در این صنعت، گفت: ۶۵ درصد از هزینه تمام شده ساخت هر تجهیز مواد اولیه بوده که ۸۰ درصد آن باید از خارج از کشور تامین شود که تحت تاثیر نوسانات نرخ ارز است.
رییس هیات مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت با بیان اینکه نداشتن استاندارد ای. پی.ای جلوی صادرات را گرفته و قرار بود انجمن نفت ایران گواهینامه کیفیت را صادر کند، اما این اتفاق نیفتاده است.
وی در خصوص نقش انجمن در سند برنامه ۲۵ ساله همکاریهای جامع ایران و چین گفت: باید آمادگیهایی در بخش صنعت ایجاد شود، در بسیاری از تجهیزات ما توانستهایم تجهیزات مشابه چینی را از نظر قیمتی شکست دهیم و میتوانیم در این توافقنامه دست بالا را داشته باشیم.
محمدپور با اشاره به مهاجرت نیروهای انسانی متخصص گفت: نه تنها سازندگان تجهیزات نفت بلکه جامعه صنعتی در حال شکست است وبه دلیل جذابیتی که در کشور ترکیه ایجاد شده است بسیاری از صنعتگران در حال مهاجرت هستند.
او ادامه داد: اگر شرایط به همین روال پیش برود امکان توقف فعالیتها وجود دارد، فعالیت برخی شرکتها نیز در طول این دو سال متوقف شده است.
رییس هیات مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران نبود قراردادهای تیپ را از دیگر چالشها برشمرد و افزود: این موضوع یکی از نقاط بحرانی سازندگان است. پراکندگی قراردادها و اینکه هر کارفرمایی حتی بخش خصوصی قراردادهای تیپ و مشابه ندارند، یکی از اشکالات مبتلابه است.
به گفته وی طی دو سال گذشته به لحاظ عمق ساخت داخل، پیشرفتهایی حاصل شده و به تکنولوژی رسیدیم به طوری طراحی، مهندسی و مونتاژ را داشتیم. طی این مدت ۱۵ درصد عمق ساخت افزایش یافته و به ۶۰ درصد رسیده ایم و پیش بینی میشود که تا انتهای سال به ۷۵ درصد برسیم.